در اینجا ، بازی رفت مستقیم فصل لیگ برتر ، یک چهارم پایانی مبارزات انتخاباتی که به عنوان آشفته ترین و حداقل قابل پیش بینی بودن همه آنها اعلام می شود ، است.
گاهی اوقات ، در طول پاییز و زمستان ، به نظر می رسید ترکیبی از استادیوم های خالی ، یک برنامه فشرده و یک سرعت کوره در رفته ، نظم برقرار شده را غصب می کند. به نظر می رسید که مدعیان هر هفته بالا و پایین می شوند. در مورد اینکه آیا استون ویلا می تواند قهرمان لیگ شود یا آرسنال در خطر سقوط قرار دارد ، صحبت های اولیه انجام شد.
معلوم نیست که کاملاً اتفاق افتاده است. به زودی مشخص شد که منچسترسیتی – تیمی با بهترین و بزرگترین ترکیب ، تیمی با درخشان ترین مربی – قهرمان خواهد شد در حالی که هنوز بهار در هوا تازه بود. تیم پپ گواردیولا در آخر هفته 14 امتیاز از ورود منچستر یونایتد فاصله داشت و انگشتانش تاج سوم پس از چهار سال را مسواک زده اند.
سقوط بدهی نیز تا حد زیادی تسویه شده است. شفیلد یونایتد و وست برومویچ آلبیون فصل آینده در مسابقات قهرمانی به میدان می روند. تنها چیزی که باید در مورد آن تصمیم گیری شود این است که آیا فولام می تواند حرکت کافی را برای محکومیت نیوکاسل ، بی اراده و بی جهت ، به مکانی در کنار آنها جمع کند.
با این اطمینان نسبی ، لیگ برتر چیزی در بازارهای لیگ های مهم اروپا است. به نظر می رسد در جای دیگر ، شرایط عجیب و غریب فصل همه گیری تأثیر داشته است. در اسپانیا ، بارسلونا و رئال مادرید در اتلتیکو مادرید لکنت زبان به آرامی احساس می کنند. در ایتالیا ، اینترمیلان شش امتیاز از رقیب شهر خود ، میلان ، و 10 امتیاز از یوونتوس و آتالانتا وارد مسابقات روز شنبه شد. اما با داشتن حداقل یک خفه شدن نسبتاً تماشایی در حافظه نسبتاً اخیر هواداران ، این هنوز فاصله کافی برای اجازه دادن به راحتی ندارد.
در آلمان ، مسابقه عنوان ممکن است در آخر هفته تعیین شود ، زمانی که بایرن مونیخ روز شنبه به RB لایپزیگ سفر کرد و دانست که پیروزی به جز آخرین رقبای باقی مانده خود خواهد بود. چند ساعت قبل ، دو تیم برتر فرانسه قرار بود به مصاف هم بروند ، هرچند نه لیل و نه پاریس سن ژرمن در موقعیتی نیستند که ضربه قاطعی وارد کنند. لیون و موناکو احیاگر در فاصله نزدیک هر دو قرار دارند ، چهار تیم با چهار امتیاز از هم جدا شده اند.
در غیاب س questionsالاتی در بالا و پایین جدول ، لیگ برتر تمام درام ، خطر و دسیسه های خود را برای جنجالی که دقیقاً زیر منچسترسیتی قرار دارد متمرکز کرده است. سه امتیاز دیگر در لیگ قهرمانان برای فصل آینده وجود دارد و هفت تیم با یک ضربه واقع گرایانه به یکی از آنها.
برخی غول های افتاده ای هستند ، تیم ها ناامید می شوند که چیزی را از یک فصل ناامید کننده نجات دهند. تیم های دیگر بسته های غافلگیرکننده ای هستند ، آن تیم هایی که با عجیب بودن این فصل بهترین سازگاری را دارند. در این مرحله است که عواقب هرج و مرج و غیرقابل پیش بینی هفت ماه گذشته گوشت می شود و این یک مسابقه است که طبقه بندی آن بسیار دشوار است – حداقل هنوز اینگونه نیست. کارلو آنچلوتی ، مدیر اورتون ، ماه گذشته گفت: “این کار تا آخرین روز ادامه خواهد داشت.” چالش ، او گفت ، این است که مطمئن شوید تا آن زمان هنوز درگیر هستید.
Head Starts و جاده های سخت
نگاهی به جدول نشان می دهد که دو بازیکن از هفت مدعی لیگ قهرمانان اروپا – منچستر یونایتد و لستر سیتی – از مزیت قابل توجهی برخوردار هستند. یونایتد Ole Gunnar Solskjaer هشت امتیاز از وستهام برتری دارد ، در حال حاضر تیم اول خارج از مکان ها در رده پنجم قرار دارد. تیم لندر برندان راجرز یک کوسن هفت امتیازی دارد.
اما در مورد لستر ، مطمئناً ، این شروع اصلی هنوز با این واقعیت لغو می شود که برنامه باقیمانده آن بطور قابل توجهی تندتر از برخی از رقبا است. لستر پیش از سفر به وستهام مجبور بود این آخر هفته به مصاف منچسترسیتی برود. سه بازی از چهار بازی پایانی آن برابر رقبای مستقیم برای حضور در جمع چهار تیم برتر است: سفر به منچستر یونایتد و چلسی و یک بازی خانگی مقابل تاتنهام. تیم راجرز فصل گذشته در آخرین روز جای خود را در میان چهار تیم برتر تسلیم کرد. تقویم امسال شبح پشیمانی های گذشته را به همراه دارد.
هیچ تیم دیگری پایان کار چنین سخت و دشواری را در کارنامه ندارد ، هرچند چلسی نزدیک است. میزان تأثیر توماس توخل در استمفوردبریج با بازدید از وستهام و منچسترسیتی و بازیهای خانگی مقابل آرسنال و لستر اندازه گیری خواهد شد.
اگر تقویم با هر کسی مهربان باشد ، این لیورپول است ، که پس از اجرای ناخوشایند از اواخر دسامبر در هفتم قرار گرفت. این ممکن است برای تیمی که سه ماه گذشته در خانه مقابل فولام ، برایتون و برنلی شکست خورده است ، آرامش ناچیزی باشد ، اما حداقل این شانس کمی را به تیم یورگن کلوپ برای بازگشت به اروپا می دهد. پیروزی بر آرسنال این امیدها را بیشتر می کند.
اگر چیزی در این فصل مشخص شده باشد ، این دمدمی مزاجی بحران است. به سختی دو هفته می گذرد که خوزه مورینیو بازیکنان تاتنهام خود را متهم کرد که در هنگام تحقیر از دست دینامو زاگرب در لیگ اروپا ، قادر به نمایش “اصول فوتبال و اصول زندگی” نیستند. حالا ممکن است تعجب کند که آیا خارج از آن رقابت چیز بدی نیست؟
9 بازی لیگ از فصل اسپرز باقی مانده است و مورینیو همچنین باید فینال جام کارابائو را در 24 آوریل باز کند. اما ، به غیر از این ، او روند مشخصی دارد. وستهم و اورتون را نیز انجام دهید. لستر یک بازی اضافی نسبت به رقبای خود دارد – یک نیمه نهایی جام F.A. – اما بقیه تعهدات بیشتری برای جونگ بازی دارند.
یکی ، چلسی هنوز در سه جبهه می جنگد: یک نیمه نهایی جام F.A. مقابل منچسترسیتی ، و همچنین یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا با F.C. پورتو در صورت صعود چلسی به فینال هر دو رقابت ، باید تقریباً دو برابر برخی از رقبای خود بازی کند.
لیورپول یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان نیز دارد – یک جدال دشوارتر برابر رئال مادرید است – و انتظار می رود منچستر یونایتد به فینال لیگ اروپا صعود کند و پنج بازی دیگر به برنامه خود اضافه کند. در پایان فصلی که به خصوص طاقت فرسا بوده است ، ممکن است فشار ناشی از اضافه شدن بار کاری به پای خسته بسیار مهم باشد.
www.nytimes.com/2021/04/01/sports/soccer/premier-league-champions-league-places.html